Tasmanië
Tasmanië is een eiland en deelstaat van het Gemenebest van Australië. Het ligt ten zuidoosten van het Australische vasteland en is ervan gescheiden door de Straat Bass. Abel Tasman ontdekte het eiland op 24 november 1642 en het werd door hem oorspronkelijk Van Diemensland genoemd, naar de gouverneur van Indië, die hem op zijn ontdekkingreis had uitgezonden. De hoofdstad Hobart is, na Sydney, de oudste stad van Australië. Hoewel het eiland de kleinste deelstaat is, zijn er ongeveer 500 zelfstandige beschermde gebieden. Het eiland werd ook lange tijd gezien als vooruitstrevend op het gebied van de natuurbescherming, maar dat is niet meer het geval.
Zo wordt de beroemde Styxvalley bedreigd door houtkapbedrijven en worden ook veel andere natuurgebieden die niet beschermd zijn, bedreigd door totale vernietiging. Het oudste theater van Australië staat in de hoofdstad van Tasmanië. Het eiland Tasmanië is te verdelen in drie verschillende landschappen. Het merenrijke Centrale Plateau is samen met het noordoosten van het land bergachtig. Mount Ossa (1617 meter) is het hoogste punt van Tasmanie. De westelijke punt van het eiland is zo goed als vlak te noemen. Rondom het hele eiland ligt het meest vruchtbare deel: de kustvlakte.
In het zuiden is de kust ingesneden. Hier bevinden zich allerlei baaien en lagunes. De belangrijkste rivier op het eiland is de 176 kilometer lange Derwent. Deze ontspringt in het hoogland en mondt uit in de Tasman-zee bij de hoofdstad. De natuur in Tasmanië is bijzonder. Bijna een derde van het eiland behoort tot een nationaal park. Een vijfde is door UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed. Deze World Heritage Area loopt van Cradle Mountain in het noorden tot de Southwest-Cape in het zuidwesten. In dit gebied komen typisch Tasmaanse dieren voor. De Tasmaanse duivel, een buideldier welke beschikt over een enorm temperament en verspreidt een afgrijselijke lucht.
Om de Tasmaanse tijger hangt een zweem van geheimzinnigheid. De laatste Tasmaanse tijger in gevangenschap stierf in 1933. Daarna zijn er nog vaak meldingen gedaan door mensen die meenden een Tasmaanse tijger in de bush te hebben gezien. Het is nooit bewezen dat dit dier uitgestorven is. Maar harde bewijzen dat er nog Tasmaanse tijgers rondlopen, zijn er evenmin. Andere specifiek Tasmaanse dieren zijn de forrester kangoeroe en de Golden buidelrat. De hoofdstad Hobart is Australië's meest zuidelijke stad en werd in 1798 voor het eerst bezocht door Europeanen. De stad groeide mede doordat veel schepen er de ideale uitvalsbasis vonden voor walvisvaart in de zuidelijke zeeën.
Oude gebouwen zijn er in Hobart genoeg. Er staan twee kathedralen: een katholieke en een anglicaanse. Ook de oudste synagoge van Australië kan bezichtigd worden. Gebouwd om heel andere redenen, maar niet minder interessant, is The Penitentiary Chapel and Criminal Courts. Dit gebouw werd ontworpen door de architect John Lee Archer. In het gebouw werd vroeger rechtgesproken. Er zijn dagelijks rondleidingen die langs ondergrondse doorgangen, piepkleine gevangenenhokken, isolatiecellen en de executieplaats voeren. Entally House is een prachtig staaltje van Engelse koloniale bouwkunst. Het huis uit 1816 is compleet bewaard gebleven mét stallen, kassen, koetshuis en een familiekapel. Een andere schitterende huis uit die tijd is Runnymede aan de Bay Road.
De vroegere bewoners hebben de locatie gekozen vanwege het uitzicht op de baai van Hobart. De Port Arthur Historic Site-ruïns hebben alles te maken met de belangrijkste functie van Tasmanië in de vorige eeuwen. Namelijk die van strafkolonie. Het gevangenencomplex werd gebouwd in de negentiende eeuw en het laat goed zien hoe de 12.000 gevangenen, hun bewakers en de vrije kolonisten hier bij elkaar leefden. De locatie is op het Tasmaanse schiereiland op een uur rijden van Hobart. Dit schiereiland wordt door een smalle landstrook verbonden met de rest van Tasmanië. In vroegere tijden lieten de bewakers op die landstrook gevaarlijke, wilde honden lopen om het ontsnappen voor de gedetineerden nog moeilijker te maken.
Een kleinere gevangenis staat op een eilandje voor de kust bij Port Arthur. De gebouwen zijn ouder en dateren van 1825. Behalve gevangenenverblijven zijn er nog een oude bakkerij, een molenaarswoning en een officiersmess te zien. En dat allemaal op Maria Island. Richmond is het meest bekende historische plaatsje van Tasmanië. Er zijn allerlei winkeltjes, galerieën en theehuizen gevestigd in historische panden, vaak meer dan 150 jaar oud. Hier staat ook een gevangenis. Deze is goed bewaard gebleven en geldt als de oudste gevangenis van het hele land. Er zijn op Tasmanië veel nationale parken, waarvan een gedeelte samen is aangewezen als werelderfgoed.
Een paar belangrijke parken zijn: Lake St. Clair National Park , Central Plateau National Park, Wild Rivers Park, Hartz Mountains National Park en South West National Park. Lyell Highway is een bijzondere weg. Deze weg loopt van Hobart naar de westkust dwars door het gebied dat hoort bij het World Heritage (werelderfgoed). De weg voert langs bezienswaardigheden. Er zijn vergezichten bij Mount Arrowsmith. Bij de Franklinrivier voert een zijweg je het donkere regenwoud in. Nog weer verderop is er een parkeerplaats vanwaar een trap loopt naar Donaghys Hill Wilderniss Lookout. Een plek met een dergelijke naam biedt vanzelfsprekend mooie panorama's. En dan kun je ook nog verder doorrijden over de Lyell om naar de Nelsonwatervallen te kijken.