Zwitserland ligt centraal in Europa, tussen Duitsland, Frankrijk, Italië, Oostenrijk en Liechtenstein. Zwitserland ontstond op 1 augustus 1291, toen de oerkantons - Uri, Schwyz en Unterwalden - van het Heilige Roomse Rijk een confederatie stichtten, om hun onafhankelijkheid ten opzichte van de Habsburgse vorsten te bewaren.Hun onafhankelijkheid werd pas erkend bij de Vrede van Westfalen in 1648, die ook een einde maakte aan de Tachtigjarige Oorlog en de Dertigjarige Oorlog. Na verloop van tijd sloten ook andere kantons zich bij hen aan. De Zwitserse Confederatie bestond uit een bonte mengeling van staten, die al dan niet met hun vazalstaten bij de confederatie hoorden.

Tijdens de Franse Revolutie wijzigde de structuur, en werd -na lang gepalaver tussen unitaristen, federalisten en confederalisten- de unitaire Helvetische Republiek afgekondigd. Deze was zo instabiel dat men in 1803 terug keerde naar een confederatie. In 1848 werd na een kleine de staat definitief omgevormd tot een bondsstaat. Tijdens de beide wereldoorlogen bleef Zwitserland neutraal. Het Alpengebied is in zijn geheel de grens tussen het koele Noord-Europese klimaat en het warmere Zuid-Europese klimaat. Zwitserland kent drie grote landschapsgebieden, het bosrijke en heuvelachtige Jura in het westen, het relatief vlakke Mittelland in het noorden en de Alpen.

Het middelgebergte van de Jura is wat de oppervlakte betreft het kleinste gedeelte van Zwitserland. De langgerekte, beboste en door smalle dwarsdalen verdeelde kalksteenketens doorkruisen Zwitserland van Genève tot Schaffhausen en hellen tegen het Mittelland steil af. Tussen Jura en Alpen strekt zich het Mittellland uit. Een hoogvlakte met vruchtbare landbouwgrond, weidegebieden en grote meren. Het Mittelland beslaat eenderde van de totale oppervlakte van het land. De industrie en de grote bevolkingsdichtheid drukken echter ook hun stempel op deze kernzone van de Zwitserse landbouw. De Zwitserse Alpen is een hooggebergte met vele dalen, meren, passen en gletsjers. De grote variatie in hoogte en klimaat staat garant voor een rijke verscheidenheid aan bomen, planten en bloemen.

Boven de boomgrens bestaat de begroeiing uit struiken, mossen en vetplantjes. In de lager gelegen gebieden van Midden-Zwitserland en de Jura komen de gemengde loofbossen voor. In de hogere Alpen groeien vooral dennen, zilversparren, lariksen en pijnbomen, terwijl aan de zuidkant van het hooggebergte veel edelkastanjes voorkomen. In Ticino vindt men cipressen, palmen en magnolia's. In de bergen komen een groot aantal verschillende bloemen en kruiden voor, die vooral in het voorjaar en zomer de alpenweiden een kleurig aanzien geven. Alpenmarmotten hebben er hun woonplaats, steenarenden zweven er door de lucht en gemzen springen er van rots naar rots.

Boven de 2800 meter begint het gebied van de eeuwige sneeuw. Sinds in 1876 de eerste natuurbeschermingswet van kracht ging, heeft de bescherming van natuur altijd in de belangstelling gestaan van de Zwitserse bevolking. De regels zijn in 1987 verder aangescherpt, ongerepte rivierlandschappen en brongebieden kregen de status van natuurreservaat. Alpenbloemen zoals edelweiss, gentiaan, ereprijs, vuurlelie en alpenakelei mogen niet geplukt of vertrapt worden. De belangrijkste natuurgebieden in de zuidelijke alpen zijn het reservaat Schweizer Nationalpark met een totale oppervlakte van 160 km² in het kanton Graubünden en het Aletschwoud in het Wallis. (Murmeltiere). In het Nationalparkhaus te Zernez is een bezoekerscentrum over het park ingericht.

Het historische centrum van de hoofdstad Bern is door UNESCO op de werelderfgoedlijst gezet. De stad heeft 'de beer' als symbool en is bekend vanwege de vele fonteinen met figuren, de Zeitglockenturm, de zes kilometer lange Arcade en de bekende Berenkuil. Bern heeft middeleeuwse uitstraling met een grote variëteit aan musea en winkels. De stad Genève, gelegen aan het gelijknamige meer, heeft een enorme aantrekkingskracht op diplomaten. Er zijn internationale organisaties gevestigd, zoals de Europese zetel van de Verenigde Naties en het Rode Kruis. Luzern is een stad van cultuur en stijl. Het heeft een pittoreske uitstraling met de bekende Kapellbrücke en de overal zichtbare stadswal met zijn negen opvallende wachttorens.

Een ander herkenbaar punt in de stad is de Hofkerk. Aan de rand van Luzern bevindt zich het Zwitserse transportmuseum. Basel is de poort van Zwitserland. De stad ligt aan de Rijn, dicht bij Frankrijk en Duitsland. Basel heeft talrijke musea en op korte afstand vind je de prachtige berglanden van het Zwarte Woud, de Vogezen en de Jura. Zürich is de grootste stad van Zwitserland, gelegen aan het Meer van Zürich. De stad staat met zijn vele banken bekend als het financiële hart van het land. Binnen de steden worden veel rondtochten en stadswandelingen georganiseerd. Veel plaatsen aan het meer zijn met elkaar verbonden door middel van bootdiensten.

Lugano en Locarno zijn romantische steden met palmen en elegante winkels aan oude pleinen en straten. Ze liggen respectievelijk aan het Meer van Lugano en het Lago Maggiore. Door de bijzondere ligging hebben ze een subtropisch klimaat en vegetatie. De steden liggen dicht bij Italië en combineren de Zwitserse vriendelijkheid met de Italiaanse keuken. Andere interessante steden zijn Lausanne, Interlaken, Neuchâtel, Chur en Sion. De Matterhorn met een hoogte van 4478 meter in Zermatt is het nationale symbool en de meest bekende bergtop. Op de Rigi vind je de Rigi-Bahn, de oudste (uit 1871) en meest steile spoorlijn in de wereld. Jungfraujoch heeft het hoogste treinstation van Europa (3454 meter) en herbergt de top van de Aletsch Gletsjer, de langste gletsjer van de Alpen.