Mongolië ligt in het oosten van Azië, geheel door andere landen ingesloten. Het ligt ten noorden van China en ten zuiden van Rusland. In het westen grenst het aan Kazakstan, in het oosten aan Noord Korea. Mongolië is één van de meest hooggelegen landen van de wereld: het ligt gemiddeld 1580 meter boven de zeespiegel.

Op 1 december 1911 verklaarde een onafhankelijke regering van Buiten-Mongolië het land autonoom van het revolutionaire China, deze autonomieverklaring werd echter niet door China erkend. In 1913 sloot het land een verdrag met Tibet op het gebied van wederzijdse steun. Op 4 februari 1921 viel Mongolië in handen van de Baltische aristocraat, baron Roman von Ungern-Sternberg.

Op 1 maart 1921 stichtten jonge revolutionaire Mongolen in het Russische Kjachta, nabij de Mongoolse grens de Mongoolse Volkspartij. Met behulp van het Russische Rode Leger wisten zij in juli 1921 een In 1939 vond er een grensconflict tussen de Japanners (die de Mongoolse grens waren genaderd tijdens hun veldtocht tegen China) en het Mongoolse Leger, deze laatste bijgestaan door Russische onder maarschalk Zjoekov. Dit korte gevecht leidde tot een zege voor het Mongoolse Leger.

Op 9 augustus 1945 erkende China de onafhankelijkheid van Buiten-Mongolië, waardoor de spanningen met dat land afnamen. Mongolië is erg mooi en nog relatief ongerept. Omdat het pas tien jaar geleden echt onafhankelijk werd, is het toerisme pas de laatste jaren op gang gekomen. In het midden en noorden van Mongolië liggen veel bergen, namelijk de Khangai bergen en de Mongoolse Altai bergen.

Ten noordoosten van hoofdstad Oelan Bator ligt de bergketen Khentti Nuruu, dat zijn de hoogste bergen in het oosten van het land. Mongolië heeft veel meren met zout of zoet water. De meren lenen zich goed voor watersporten, zwemmen en vissen. Het meest populaire meer is het Khovsgol Nuur, een zoetwatermeer dat twee procent van de wereldvoorraad zoet water bevat. Dit meer ligt in het uiterste noorden van Mongolië, tegen de grens met Rusland aan.

Interessant zijn de vele onder- en bovengrondse grotten die in heel Mongolië te vinden zijn. In sommige zijn zelfs grottekeningen uit de oertijd te vinden. De meeste grotten liggen in het noorden, maar zijn niet makkelijk te vinden. In Mongolië komen drie soorten landschappen voor: grasland, bos en woestijn. Iets meer dan de helft van het land is bedekt met gras, dat gebruikt wordt om kuddes geiten, schapen en yaks te laten grazen. Een achtste van het land bestaat uit bos, voornamelijk naaldbomen en berken. Een derde van Mongolië bestaat uit woestijn.

De woestijnen zijn geen grote zandvlaktes, maar bestaan uit woestijnplantjes. De Gobi-woestijn beslaat een groot deel van het zuiden van Mongolië. Om de natuur te beschermen zijn een hoop unieke natuurgebieden Nationale Parken geworden. Er zijn er 26, die in totaal 8 procent van het land in beslag nemen. De meest interessante natuurparken zijn het Bogdkhan Gebied vlakbij Oelan Bator in de provincie Tov, en het nationale park bij het Khovsgol Nuur meer in het noorden.

Er zijn erg veel wilde dieren in Mongolië, die soms door nomaden getemd in kuddes worden gehouden. Veehouderij is al tijden één van de belangrijkste economische sectoren in het land. Er worden voornamelijk schapen, geiten, kamelen, paarden en runderen gehouden. Aan de randen van het land kan je af en toe kuddes met rendieren vinden.

In de hoofdstad van Mongolië, Oelan Bator, woont ongeveer de helft van de Mongoolse bevolking. Oelan Bator is dan ook het culturele hart van het land. Ondanks dat het een grote stad is, lopen er runderen en geiten op straat. De sobere, uit het communistische verleden stammende, bouwstijl bepaalt het gezicht van deze stad.

De grootste straat met het meeste verkeer is Peace Avenue. Deze straat deelt de stad in twee. De revolutionaire nationale held Suhbataar is geëerd met een standbeeld op het naar hem genoemde plein in het centrum van de stad. Hij is een nationale held, omdat hij in 1921 de onafhankelijkheid van Mongolië uitriep, precies op de plaats waar nu het standbeeld staat. De grootste toeristische attractie van Oelan Bator is het Gandan klooster, een voormalig klooster waarvan gezegd wordt dat er ooit 100.000 monniken woonden.

Op zondag worden er nog steeds diensten gehouden en kunnen toeristen de kunstschatten, waaronder oude Chinese en Mongoolse schilderijen en standbeelden bekijken. Op het gebied van musea is Oelan Bator de moeite waard; vooral het Natuurhistorisch museum is mooi. Hier worden onder meer dinosaurusresten uit de Gobi-woestijn tentoongesteld. Het museum ligt vlak bij de hoofdstraat op de kruising van Khuvsgalchdyn Orgon Choloo en de Sdukhbaataryn Gudamj.

Het landschap in de provincie Arkhangai is schitterend: rivieren vol vis, vulkanen en meren. Een groot deel van deze provincie ligt in de bergketen Khangai Nuruu. De hoofdstad van deze streek is de stad Tsetserleg; één van de weinige mooie steden in het land. Aan het einde van de hoofdstraat ligt de belangrijkste attractie van deze stad: de Buyandelgeruulekh Khidd. Dit is een tempel, klooster en museum in één, gebouwd in 1586. De provincie waar hoofdstad Oelan Bator in ligt, is wat betreft transport het best uitgerust. De wegen zijn geplaveid en vanuit Oelan Bator vertrekken veel busdiensten naar nabijgelegen plaatsen en streken.

Behalve de hoofdstad zijn er diverse bezienswaardigheden. De Moederrots is één van de indrukwekkendste. De rots ligt ongeveer zestig kilometer van Oelan Bator en staat bekend als heilig. Veel Mongolen komen naar de rots om spiritueel advies te vinden. Het Ten zuidwesten van Tov ligt de provincie Ovorkhangai.

De hoofdstad van Ovorkhangai is Arvainkheer, een kleine stad zonder noemenswaardige bezienswaardigheden. De vroegere hoofdstad van Mongolië, Kharkhorin, is interessanter. Ten tijde van Djenghis Khan was deze stad het centrum en de hoofdstad van de Mongoolse Rijk. Na de val van het rijk werd de stad verlaten.

De restanten van de eens zo mooie gebouwen werden gebruikt om het befaamde Erdene Zuu klooster te bouwen. Dit is één van de mooiste bezienswaardigheden van Mongolië. Het landschap in de meest noordelijke provincie bestaat uit idyllische meertjes en bossen, afgewisseld door steppegras. De grote hoeveelheid neerslag in deze streek draagt bij aan de sfeer.

Het Khovsgol meer is de belangrijkste bezienswaardigheid in deze streek. Het meer is drieduizend vierkante meter groot. Het is gevuld met zoet water dat zo zuiver is dat het gedronken kan worden. Het bijzondere aan dit meer is dat er maar liefst negentig rivieren in uitkomen en er maar één rivier is die er ontspringt.

Naar vorige pagina